donderdag 15 november 2012

De derde dag...........beginnend aan de vierde......

zonder mijn lief, zonder de pappa!

Ik ben net wakker het is nu vier uur!
Eigenlijk ben ik blij de al bijna vertouwde pijn te voelen in mijn lijf.
Gisteren veel besluiten moeten nemen, de plek van het afscheid, de kaart, de vorm van het afscheid, en tijden.
Daarna voelde ik niets meer!
Niets voelen vind ik erger dan de pijn. De pijn is echt, en komt uitverbondenheid voort. Niets voelen lijkt een echt afscheid.

Dus liever PIJN!

Als Jullie willen lezen wat er echt gebeurt is kan dat HIER






Om zeven uur gaat de wekker want Yourian onze oudste zoon heeft besloten een half dagje naar school te gaan.
We gaan samen op de fiets.
x
Else

43 opmerkingen:

  1. Lieve Else
    Wat heb je toch een moedige oudste zoon. En jongste!
    En jij beschikt over een enorme kracht!
    Fijn dat je samen gaat fietsen.

    (aan alle lieve vrouwen die 'iets' voor Else willen doen. Kijk even op mijn blog. Nellekus.blogspot.com)

    Mijn gedachten zijn bij je, lieve Else
    X

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Else,

    Ik lees nu pas dat vreselijke bericht. Ik wil jullie heel veel sterkte en kracht toewensen om dit vreselijke verdriet te kunnen verwerken.

    Liefs Desire

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een gevoel van verlamd te zijn en door te moeten gaan, vreselijk. Ik ben er zeker van Else dat er ook weer vandaag veel mensen aan je denken, in gedachten bij jullie zijn,deze ochtend moest ik er ook weer aan terugdenken. Dikke knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik word er stil van , van het verslag... en een hulpeloos gevoel krijg ik van binnen omdat ik besef dat woorden woorden zijn op een moment als dit!
    Heel veel sterkte en moed!!
    Dikke knuffel
    Maren

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een heftig verhaal... Ik word er helemaal stil van.
    Nogmaals heel veel sterkte en een dikke knuffel voor jou en je kinderen!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. ik leef zo met jullie mee, ik heb het verhaal gelezen,.....jemig:-(. liev else en kids ik denk aan jullie
    lieve groet en knuffel jenneke

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Inderdaad hulpeloos omdat woorden maar woorden zijn...
    Wat moedig van jou dat je je gevoel kan neerschrijven!
    Veel moed Else, héél veel moed wens ik je! Voor jou en je gezin!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Licht en liefde, Else - en een warme omhelzing van mij,
    Anja

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik las het verhaal ook in een krant (welke weet ik niet meer) en wist toen dat het over jouw Steven ging. Vind het zo erg voor jullie, ongelofelijk. Je hebt gelijk, iets voelen is beter dan niets voelen. En jij mag bepalen hoe je je voelt. Ik vind het fijn om hier je berichtjes te lezen, ook al zijn ze niet leuk van aard. That's life.
    Sterkte en knuf aan je dappere zonen.
    Esther.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Dapper dat je hier al een aantal dagen je gevoelens aan iedereen durft bloot te geven. Het raakt me, ook al ken ik je niet persoonlijk. Wat ben je dapper en sterk (en je kinderen zo te lezen ook) Heel veel sterkte voor jullie allemaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Lieve Else, een heel dikke digi-knuffel van een medeblogster die hier met tranen in de ogen zit te lezen wat jullie overkomen is... Ik wens jullie heeeeeel veel liefde, licht, kracht en sterkte toe met dit grote verdriet en verlies!! Lieve en warme groet, Stefanie

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik heb het gebeuren gelezen. Prachtige omgeving maar zo'n triest verhaal.

    Een warme knuffel,
    Thea.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve Else, wat een heftige tijd maken jullie mee. En wat knap van je dat je het zo van je afschrijft. Heel veel sterkte!

      Verwijderen
  13. Wat een stoere kinderen heb jij!
    En jij zelf ook!
    Ik ziet hier weer met tranen in mijn ogen en je bent regelmatig in mijn gedachtes X

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wat heftig om het hele verhaal te lezen...
    Ik denk aan je
    xx
    Sofie

    BeantwoordenVerwijderen
  15. De tranen schieten in mijn ogen als ik dit allemaal lees. ik wil jullie nogmaals enorm veel sterkte wensen met alles!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Wat een heftig verhaal en dat zijn jullie samen sterk, liefs Esther.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. ik heb het gelezen en ben er stil van. wat heeft het noodlot hard toegeslagen.
    heel heel veel sterkte met alle beslissingen die je moet nemen.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Lieve Else heel veel sterkte en heel veel kracht, dat je straks na de verdoving weer de pijn mag gaan voelen van dit onmetelijke verlies. Ik las dat hij 40 is geworden, dat betekent met 25 jaar samen zijn, dat jullie eigenlijk zo'n beetje je hele leven samen zijn geweest en dat hij zo'n groot deel van je leven is geworden.
    Ik hoop dat je de kracht vind om iedere dag opnieuw met kleine stapjes verder te gaan en dat je weer richting kunt gaan geven naast dit ongelooflijke gemis samen met je zoons die natuurlijk ieder op hun manier hier een wending aan moeten geven.
    Heel veel sterkte en heel veel lieve schouders waar je op mag uithuilen, steun bij mag vinden. Warme groetjes en dikke knuffels van Susan

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Heb net het verhaal van Roel gelezen, hoe verschrikkelijk moet dit ook voor hem en Guy (geweest) zijn, maar hoe dapper ze geprobeerd hebben hem te redden. Op zijn bericht kan ik niet reageren, daarom via jouw blog ook voor hen een hele warme en dikke knuffel. Jongens, jullie hebben gedaan wat je kon.

    Else, ik begrijp heel goed dat dit een enorm gemis is voor jullie, ook die leegte is denk ik een vorm van pijn, maar dan komt het er alleen even niet uit. Vandaag ga ik je weer een digitale knuffel geven en een arm om jouw schouders, heel veel sterkte samen met jouw kinderen.
    En Yourian: ik vind het heel moedig van jou om toch even naar school te gaan. Misschien dat je steun vindt bij jouw klasgenoten en leraar?

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Ik heb het verslag net gelezen. Het moet voor de mensen om hem heen daar ook zo vreselijk zijn geweest én toch hebben ze gehandeld, instinctief de juiste dingen gedaan. Maar tegen zoveel natuurgeweld is niets en niemand bestand.
    Niets voelen is ook pijn (weet ik jammer genoeg uit ervaring), dat komt denk ik ook voort uit een soort zelfbescherming en uit het wel dóór moeten gaan met je kinderen. Het is goed voor je zoon(s) te praten met klasgenoten, leraren, ook dat helpt, niet alleen staan in je verdriet.
    Ik wens jullie heel veel sterkte toe. x Syl

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Je verhaal klinkt als leven in een luchtbel, waarin alles trager lijkt te gaan, harder lijkt te klinken, waarin tijd iets anders is dan normaal. Waarin je hoopt dat ze spat, dat ze er niet is, die bel, dat ze weldra plopt en dat alles dan weer is zoals normaal.
    Eigenlijk wens ik je natuurlijk dat het allemaal niet is gebeurd. Maar omdat dat niet kan, wens ik je heel veel rust, mensen om je heen, steun, courage, tijd met je kindjes. Wens ik je een plek om het allemaal te plaatsen zodat er mee te leven valt.

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Ik wil jullie veel moed en kracht toe wensen!

    BeantwoordenVerwijderen
  23. zo onwerkelijk moet het zijn ... heel veel sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Ik blijf telkens terug keren naar je blog in de hoop dat het allemaal niet echt is...
    Heel veel sterkte voor jou en je zonen!
    Knuffel

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Bij vrouw Hommel las ik dit, wat een pijn, wat een verlies. ofschoon ik neut ken gaat mijn hart naar je uit, en wens ik je alle kracht. Lieve groet, Gerda

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Het blijft maar door mijn hoofd spoken. Zo verschrikkelijk. Heel veel liefs en sterkte...

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Heb een kaarsje in de zijbalk van mijn blog gezet...voor jou en je familie.
    Het zag/ziet er zo'n ferme man uit...een leeuw, een rots van een kerel.
    Lieveke toch, ik denk aan jou.
    Katrien.

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Zo een mooie foto!! En zo een pakkend verhaal! Hopelijk krijg je voldoende steun van familie en vrienden, maak daar maar gretig gebruik van, want dit is te veel om alleen te dragen!
    Veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Wat een ongelooflijke nachtmerrie......

    BeantwoordenVerwijderen
  30. sterkte lieve meid ik ken je niet maar heb mijn papa ook zoverloren mijn mama is er nog nie goe van maar trek j op aan je kids schreeuw dri,k een glas maar vooral je bent een sterke en toch iedereeb zegt hou moed en jij denkt waar haal ik da bij sinterklaas ken da gevoel soms rot op met die opmerkingen ik wil; hem terug maar niks alleen woorden en herinneringen die nu heel veel pijn doen en binnenkort ebt da langzaam in iets mooi gemis blijft de liefde blijt ook leer je iemand anders kennen die liefde blijft geloof mij da kleine sterretje aan de hemel dat is hij daar moet je in geloven voor je kids en geloof me het is bij mij 4 jaar geleden ik schreeuw nog heb nog verdriet maar stilaan krijgt het een plaats stop aub nie met leven aan je lief te zien was hij een levensgenieter probeer als alles wat geevolueerd is zijn visie over te nemen met je eigen gedachten en babbel in je gedachten met hem laat hem los maar toch da kleine beetje hou je vast de kids en al die woorden ik kon iedereen wel neerknallen waarom wij ik wat hebik da aan verdient maar het leven stopt helaas nie en mensen ja wat kunnen ze doen nieveel lieve meid als je een wil bellen doe gerust 0487473792 ik doe nie mee aan stofjes enzo ik ga zelfs na 4 jaar nie nr het kerkhof ik verwerk op mn manier dus een dikke kus voor jou en de kids uit antwerpen

    BeantwoordenVerwijderen
  31. Wat heftig. Ik denk ook aan jullie...

    BeantwoordenVerwijderen
  32. Jullie zijn zo flink, zoek kracht bij elkaar!
    Moed en sterkte, liefs els

    BeantwoordenVerwijderen
  33. Tjee, weet niet goed wat te zeggen... Wat een nachtmerrie. Gecondoleerd en heel veel sterkte bij het verwerken van jullie enorme verlies

    BeantwoordenVerwijderen
  34. Lieve Else ik kan net zoals veel mensen de juist woorden niet vinden... maar weet de hemel heeft er een ster bij!
    Sterkte,
    Dikke X
    Marina

    BeantwoordenVerwijderen
  35. Else,
    Ik ken je niet, alleen van je blog te volgen, wat vind ik dit vreselijk. Ik heb het verhaal gelezen en krijg er een prop van in mijn keel. Ik wens je heel veel moed en sterkte om dit drama te boven te komen.

    Groetjes
    Mireille

    BeantwoordenVerwijderen
  36. Wat een dappere zoon!!! En zo'n dappere moeder , x

    BeantwoordenVerwijderen
  37. Wat een vreselijk verhaal toch. Heel flink van je zoon dat hij een halve dag naar school wil. Ik wens heel erg veel sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  38. Hallo Else,

    Ik ken je niet persoonlijk, maar wil jou en je kinderen toch heel veel sterkte toewensen.

    Lieve groet,
    Lybrich

    BeantwoordenVerwijderen
  39. Heb het verhaal ook gelezen. Amai.............
    Dat is heftig.
    Sterkte meid!

    BeantwoordenVerwijderen

Volgers