Het doet zo veel pijn dat de wereld verder gaat, zo graag zou ik de wereld stil zetten zodat ons laatste moment dichterbij blijft.
Het moment van afscheid is vandaag twee weken!
Ondragelijk!!!!!!!
Verscheurend!!!
Oh lieverd de pijn schreeuwt hier van het scherm af. Ja ik kan me voorstellen dat je dat laatste moment samen zo lang mogelijk wilt vasthouden. Maar gelukkig zijn er wel heel veel mooie momenten geweest die jullie samen hebben mogen delen in die 25 jaar samen. Ik hoop dat je nog vaak met heel veel liefde aan Steven terug mag denken, maar ik snap heel goed dat die herinneringen nu alleen maar pijn doen. Dikke knuffel van Susan
Ik ben al een paar keer begonnen met reageren, maar op een of andere manier weet ik niet de goede woorden te vinden. Zou zo graag je pijn en gemis willen wegnemen. Zorg goed voor jezelf Else, ik denk aan je. Xxx Janina
Oooo meisje toch!!! En de weg is nog lang en onbegaan. Hoe kunnen we je toch helpen? Hoe kunnen we laten weten dat je niet alleen staat met je verdriet en pijn? Zoals zovelen, denk ik aan je!!! Veerle
Elke keer lees ik je blogjes en elke keer zou ik willen reageren om je bemoedigend toe te spreken in de hoop dat dat zou helpen. Maar ook ik weet geen woorden die zouden kunnen helpen.
Dit lijkt zo op een grote open wonde die niet lijkt te genezen maar lieve Else, er komt vast en zeker een tijd dat de wonde zal helen. Het litteken zal blijven en het zal veel tijd vragen , heel veel tijd maar ergens zal je terug een lichtje zien in de duisternis. Geef jezelf tijd meid!dikke knuffel!
Pfff, nou. Las maar veel momentjes in met fotoboeken, misschien heb je nog brieven of kaarten, rouw, herbeleef, heb lief, neem afscheid, het is gewoon kl*te dat jullie zonder hem verder moeten.
Oh meid, wat lijkt me dat vreselijk moeilijk. Ik vind het begrijpelijk dat je de wereld stop wilt zetten, want jouw wereld is ineen gevallen. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik kan je alleen veel kracht en moed toewensen en toebidden.
Ohw als ik het me alleen maar voor probeer te stellen knijp ik vanbinnen al helemaal dicht en dat moet jij in het echt mee maken. Dat moet inderdaad ondragelijk en verscheurend voelen. Ik zou willen dat we je zooo konden helpen. Ik hoop echt dat je op een bepaalde manier rust mag vinden. Sterkte en ook voor je jongens en familie.
Ja, lieve Else. Hartverscheurend! Maar hij is in jou. In je jongens. In jullie huis. Overal waar jullie liefde is. ( wat een bittere pil dat je em niet meer kunt vastpakken. ) X
Doe wat jij denkt dat moet voor jezelf en de jongens... al de rest is bijzaak...
Lieve Else, ik stuur je hierbij heel veel warmte en kracht weet dat ik veel aan je denk het neemt je verdriet en pijn niet weg... het is goed te weten dat er veel mensen zijn die met jullie meeleven! Marina X
Ja, verscheurend en ondragelijk. En toch zul je het dragen, je hebt geen keus. Je moet er doorheen. Al je zenuwen liggen nu bloot, alles is rauw. Er zijn nauwelijks woorden van troost. Ook ik zal weer een kaarsje voor je branden, ik wens je kracht, en ik denk aan je. En doe aldoor wat op dat moment goed voor je voelt, vaar geheel op je gevoel. Liefs, Gerda
Ik begrijp dat gevoel...had dat ook zo erg met mijn mama...optellen hoeveel dagen ik haar al niet meer gezien heb...binnenkort is het al 2 jaar... Ik wil niet spreken in gradaties van erg en erger...maar natuurlijk is het ergens normaal dat je je ouders moet begraven en je lieve man had jij nog zo nodig hé...alles is anders nu, je hele houvast, je nest, je gezin... Ik denk aan je, Else... Katrien x
Dit moet wel zo heftig zijn, ik kan me alleen maar inbeelden hoe het is als je je man moet missen en de vader van je kinderen. Een hele dikke knuf. x Syl
Kermend van de pijn Om de brandende vrieskou Die zich heeft genesteld Onder je huid Het ijs rond je hart Gaat langzaam ontdooien Om de pijn, zo ondraaglijk Schreeuw je het uit (Ada Bolmers)
Lieve Else, WAT een klus! Ik wens je veel warmte om je heen!
Lieve Else, Kwam via via hier terecht en las over de verschrikkelijke gebeurtenissen die jullie ten deel zijn gevallen. Inderdaad de wereld draait gewoon door, maar jij staat stil -wil eigenlijk terug in de tijd- overmand door verdriet, pijn en onmacht.. Maar straks moet jij ook weer door in die wereld...simpelweg omdat je geen andere keuze hebt en kinderen wiens leven doorgaat... Het rauwe en alles overheersende verdriet en pijn die je nu ervaart, zal op den duur wat zachter worden, maar blijft, zo net aan de oppervlakte, altijd aanwezig! Zal ook op de meest vreemde momenten tot uiting komen..laat je dan ook gaan, het is jouw verdriet en pijn.. Kan alleen maar hopen dat er op dat moment, maar ook over een maand, twee maanden, zes maanden voldoende mensen om je heen staan die je steunen en begrijpen. Veel liefs, Letty
Je hoeft vandaag (of morgen of overmorgen of over een jaar) geen antwoord te hebben. Ik ben iemand van dichtbij verloren toen ik 15 was en ik heb nog steeds geen antwoord daarop. Sommige dagen zijn nog steeds onverdraaglijk, maar ik ben er nog met die persoon in mijn hart. Hier heb je waarschijnlijk helemaal niets aan. Maar je pijn is volstrekt normaal en logisch (maar niet echt leuk). Op een dag word je wakker en dan merk je dat niet alles ok is, maar wel wat minder k*t dan de dag ervoor... Die dag komt. Dat beloof ik. Dikke knuf! Esther.
Juist de gewone dingen doen nu extra pijn! We kunnen de hartverscheurende pijn niet wegnemen. Het ondraaglijke niet lichter maken. Ik hoop dat je je gesteund blijft voelen door alle mensen die om je heen staan. Kus, Brechtje
Weet je wat soms ook is , hij zal altijd dezelfde leeftijd houden, zoveel dingen die door gaan, behalve voor hem, en juist op die momenten is het gemis vaak heel ondraagelijk, de schoolfeestjes, de zondagmorgen aan het ontbijt, hem verwachten en dan heel rauw moeten beseffen dat hij niet komt. Je sparteld door de dagen, gaat door een rouwproces, ieder op zijn manier, soms zal je versteld staan van je eigen kracht, en soms van je eigen diepgang en onmacht, soms ga je terug naar af, jaren kunnen er over gaan en dan is er die dag dat de wond langzaam heeld, het koesteren van mooie gedachten, een plekje geven, het lidteken dat heelt. Altijd in gedachten maar op een aanvaardbare manier, ooit komt dat. Zoek op tijd hulp, of een luisterend oor, je hebt het gewoon nodig omdat je er voor je kinderen wil zijn, omdat zij jou nodig hebben. liefs Marina
else, ik heb je bericht al een aantal keer gelezen en wil je toch laten weten dat jullie in mijn gedachten zijn, al heb ik helemaal n'iets zinnigs te zeggen.
Else, ik denk veel aan je al ken ik je niet persoonlijk. Donderdag las ik een gedeelte uit een lied en meteen dacht ik weer aan jou en jullie kinderen. Het zijn maar 2 zinnen maar ik wil het graag delen: ' Hoe aangenaam zijn goede woorden, gesproken op de juiste tijd. De troost en hulp van ware vrienden verzachten pijn als iemand lijdt.' Ik hoop van harte dat jullie dit ervaren! Een warme knuffel, Talitha
Houd vast aan wat in je hart zit en gun jezelf tijd, alle tijd die jij nodig hebt.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet,
Rosalie
hartverscheurend :-( wat een gemis, zo moelijk, een knuf van mij
BeantwoordenVerwijderenzóó verdrietig...sterkte meis xxx
BeantwoordenVerwijderenGeef het tijd, laat de wereld maar doen, gun jullie zelf tijd.
BeantwoordenVerwijderenLiefs!
Dit word een lastige tijd, maar gelukkig zijn er de mooie herinneringen houd daar aan vast, dat geeft steun.
BeantwoordenVerwijderenZet 'm op!
Warme groetjes, Corine
ik denk aan je. en bid voor je.
BeantwoordenVerwijderenOh lieverd de pijn schreeuwt hier van het scherm af.
BeantwoordenVerwijderenJa ik kan me voorstellen dat je dat laatste moment samen zo lang mogelijk wilt vasthouden. Maar gelukkig zijn er wel heel veel mooie momenten geweest die jullie samen hebben mogen delen in die 25 jaar samen.
Ik hoop dat je nog vaak met heel veel liefde aan Steven terug mag denken, maar ik snap heel goed dat die herinneringen nu alleen maar pijn doen.
Dikke knuffel van Susan
Als ik de pijn voor je kon verzachten deed ik dat onmiddelijk.
BeantwoordenVerwijderenHelaas kan ik alleen aan jullie denken...
Ik ben al een paar keer begonnen met reageren, maar op een of andere manier weet ik niet de goede woorden te vinden. Zou zo graag je pijn en gemis willen wegnemen. Zorg goed voor jezelf Else, ik denk aan je.
BeantwoordenVerwijderenXxx Janina
Ook ikwil je zoveel zeggen, schijven maar weet er de woorden niet voor. Denk aan je. Liefs Esther. En zoals Janina schrijft zorg goed voor je zelf.
BeantwoordenVerwijderenOooo meisje toch!!! En de weg is nog lang en onbegaan. Hoe kunnen we je toch helpen? Hoe kunnen we laten weten dat je niet alleen staat met je verdriet en pijn? Zoals zovelen, denk ik aan je!!!
BeantwoordenVerwijderenVeerle
Elke keer lees ik je blogjes en elke keer zou ik willen reageren om je bemoedigend toe te spreken in de hoop dat dat zou helpen. Maar ook ik weet geen woorden die zouden kunnen helpen.
BeantwoordenVerwijderenDit lijkt zo op een grote open wonde die niet lijkt te genezen maar lieve Else, er komt vast en zeker een tijd dat de wonde zal helen. Het litteken zal blijven en het zal veel tijd vragen , heel veel tijd maar ergens zal je terug een lichtje zien in de duisternis. Geef jezelf tijd meid!dikke knuffel!
BeantwoordenVerwijderenPfff, nou. Las maar veel momentjes in met fotoboeken, misschien heb je nog brieven of kaarten, rouw, herbeleef, heb lief, neem afscheid, het is gewoon kl*te dat jullie zonder hem verder moeten.
BeantwoordenVerwijderenBlijf het maar van je af schrijven. Zo kunnen we allemaal met je mee leven en bemoedigen als je het moeilijk hebt.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Agnes.
Oh meid, wat lijkt me dat vreselijk moeilijk.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het begrijpelijk dat je de wereld stop wilt zetten, want jouw wereld is ineen gevallen.
Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik kan je alleen veel kracht en moed toewensen en toebidden.
Ohw als ik het me alleen maar voor probeer te stellen knijp ik vanbinnen al helemaal dicht en dat moet jij in het echt mee maken. Dat moet inderdaad ondragelijk en verscheurend voelen. Ik zou willen dat we je zooo konden helpen. Ik hoop echt dat je op een bepaalde manier rust mag vinden. Sterkte en ook voor je jongens en familie.
BeantwoordenVerwijderenXXX
Ja, lieve Else. Hartverscheurend! Maar hij is in jou. In je jongens. In jullie huis. Overal waar jullie liefde is. ( wat een bittere pil dat je em niet meer kunt vastpakken. )
BeantwoordenVerwijderenX
Doe wat jij denkt dat moet voor jezelf en de jongens... al de rest is bijzaak...
BeantwoordenVerwijderenLieve Else, ik stuur je hierbij heel veel warmte en kracht weet dat ik veel aan je denk het neemt je verdriet en pijn niet weg... het is goed te weten dat er veel mensen zijn die met jullie meeleven!
Marina X
Weet niet wat te schrijven. Weet dat ik samen met vele anderen aan je denk. Kop op meis.
BeantwoordenVerwijderenLiefs Francoise
Ja, verscheurend en ondragelijk. En toch zul je het dragen, je hebt geen keus. Je moet er doorheen. Al je zenuwen liggen nu bloot, alles is rauw. Er zijn nauwelijks woorden van troost. Ook ik zal weer een kaarsje voor je branden, ik wens je kracht, en ik denk aan je. En doe aldoor wat op dat moment goed voor je voelt, vaar geheel op je gevoel. Liefs, Gerda
BeantwoordenVerwijderenknuffel
BeantwoordenVerwijderenHou moed meid!
BeantwoordenVerwijderenOnvoorstelbaar...
BeantwoordenVerwijderenLieve Else - het kaarsje hier brandt elke dag voor jullie!
BeantwoordenVerwijderenIn hart en gedachten,
Anja
Ik begrijp dat gevoel...had dat ook zo erg met mijn mama...optellen hoeveel dagen ik haar al niet meer gezien heb...binnenkort is het al 2 jaar...
BeantwoordenVerwijderenIk wil niet spreken in gradaties van erg en erger...maar natuurlijk is het ergens normaal dat je je ouders moet begraven en je lieve man had jij nog zo nodig hé...alles is anders nu, je hele houvast, je nest, je gezin...
Ik denk aan je, Else...
Katrien x
Lieve Else, ik hoop dat je heel veel mensen naast je en om je heen hebt, om je te steunen in deze verschrikkelijke tijd. Heel veel sterkte!
VerwijderenDit moet wel zo heftig zijn, ik kan me alleen maar inbeelden hoe het is als je je man moet missen en de vader van je kinderen. Een hele dikke knuf. x Syl
BeantwoordenVerwijderenKermend van de pijn
BeantwoordenVerwijderenOm de brandende vrieskou
Die zich heeft genesteld
Onder je huid
Het ijs rond je hart
Gaat langzaam ontdooien
Om de pijn, zo ondraaglijk
Schreeuw je het uit
(Ada Bolmers)
Lieve Else, WAT een klus!
Ik wens je veel warmte om je heen!
Ik kan ook niets schrijven wat jullie leed zou kunnen verzachten, het is zwaar zo'n verlies. Ik denk aan jullie!
BeantwoordenVerwijderenTranen.....
BeantwoordenVerwijderenLieve Else,
BeantwoordenVerwijderenKwam via via hier terecht en las over de verschrikkelijke gebeurtenissen die jullie ten deel zijn gevallen.
Inderdaad de wereld draait gewoon door, maar jij staat stil -wil eigenlijk terug in de tijd- overmand door verdriet, pijn en onmacht..
Maar straks moet jij ook weer door in die wereld...simpelweg omdat je geen andere keuze hebt en kinderen wiens leven doorgaat...
Het rauwe en alles overheersende verdriet en pijn die je nu ervaart, zal op den duur wat zachter worden, maar blijft, zo net aan de oppervlakte, altijd aanwezig!
Zal ook op de meest vreemde momenten tot uiting komen..laat je dan ook gaan, het is jouw verdriet en pijn..
Kan alleen maar hopen dat er op dat moment, maar ook over een maand, twee maanden, zes maanden voldoende mensen om je heen staan die je steunen en begrijpen.
Veel liefs,
Letty
denk aan je. xx
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte Else, weet dat we met z'n allen denken aan je...
BeantwoordenVerwijderenIk denk aan jullie elke dag wordt er nog steeds een kaarsje aangestoken voor jullie.
BeantwoordenVerwijderenLieve groetjes Jacqueline
Je hoeft vandaag (of morgen of overmorgen of over een jaar) geen antwoord te hebben. Ik ben iemand van dichtbij verloren toen ik 15 was en ik heb nog steeds geen antwoord daarop. Sommige dagen zijn nog steeds onverdraaglijk, maar ik ben er nog met die persoon in mijn hart. Hier heb je waarschijnlijk helemaal niets aan. Maar je pijn is volstrekt normaal en logisch (maar niet echt leuk). Op een dag word je wakker en dan merk je dat niet alles ok is, maar wel wat minder k*t dan de dag ervoor... Die dag komt. Dat beloof ik.
BeantwoordenVerwijderenDikke knuf!
Esther.
Juist de gewone dingen doen nu extra pijn!
BeantwoordenVerwijderenWe kunnen de hartverscheurende pijn niet wegnemen. Het ondraaglijke niet lichter maken. Ik hoop dat je je gesteund blijft voelen door alle mensen die om je heen staan. Kus, Brechtje
Weet je wat soms ook is , hij zal altijd dezelfde leeftijd houden, zoveel dingen die door gaan, behalve voor hem, en juist op die momenten is het gemis vaak heel ondraagelijk, de schoolfeestjes, de zondagmorgen aan het ontbijt, hem verwachten en dan heel rauw moeten beseffen dat hij niet komt.
BeantwoordenVerwijderenJe sparteld door de dagen, gaat door een rouwproces, ieder op zijn manier, soms zal je versteld staan van je eigen kracht, en soms van je eigen diepgang en onmacht, soms ga je terug naar af, jaren kunnen er over gaan en dan is er die dag dat de wond langzaam heeld, het koesteren van mooie gedachten, een plekje geven, het lidteken dat heelt. Altijd in gedachten maar op een aanvaardbare manier, ooit komt dat. Zoek op tijd hulp, of een luisterend oor, je hebt het gewoon nodig omdat je er voor je kinderen wil zijn, omdat zij jou nodig hebben.
liefs Marina
else, ik heb je bericht al een aantal keer gelezen en wil je toch laten weten dat jullie in mijn gedachten zijn, al heb ik helemaal n'iets zinnigs te zeggen.
BeantwoordenVerwijderenEen paar dagen geen bericht... hopelijk lukt het ondanks verdriet, pijn en heel veel ellende een héél klein beetje!
BeantwoordenVerwijderenDikke knuffel,
Marina
Else, ik denk veel aan je al ken ik je niet persoonlijk. Donderdag las ik een gedeelte uit een lied en meteen dacht ik weer aan jou en jullie kinderen. Het zijn maar 2 zinnen maar ik wil het graag delen:
BeantwoordenVerwijderen' Hoe aangenaam zijn goede woorden, gesproken op de juiste tijd. De troost en hulp van ware vrienden verzachten pijn als iemand lijdt.'
Ik hoop van harte dat jullie dit ervaren!
Een warme knuffel,
Talitha