Ik loop er al een tijdje mee rond. Op zoek naar woorden.
Graag zou ik jullie vertellen waar op mijn weg ik me bevind, maar ik vind het moeilijk de juiste toon te vinden. Want langzaam aan gaat het niet meer alleen over het verlies. Maar lijkt het of de onderste steen boven moet komen om het fundament opnieuw te kunnen opbouwen.
Het lijkt of de helderheid van het begin voor een deel is verdwenen, op dit moment raken mijn gedachtes steeds sneller versluierd. En resoneren delen van mij mee die bij mijn verhaal horen.
En daar ben ik heel kwetsbaar.
Dankbaar voor de mogelijkheid, vervolg ik mijn pad.
Mijn pad brengt me naar binnen, hopelijk durf ik te gaan tot de kern.
x
Else
Fijn weer even van je te lezen, toevallig moest ik vandaag nog even aan je denken.
BeantwoordenVerwijderenSterkte en liefs, Janina
Hoi lieve Else, ik ben al een tijdje niet meer bij je op bezoek geweest, toevallig vroeg een vriendin pas nog naar je...toen we het over blogvriendschappen hadden. Wij hebben natuurlijk niet echt een blogvriendschap, want anders had ik wel gezorgd dat ik regelmatig om de hoek bleef komen. Maar kan me heel goed voorstellen dat het mega moeilijk is om je weg te vinden. Jullie waren van jongsafaan samen, samen je weg gevonden en die moet je nu alleen verder bewandelen. Wel met twee kanjers die jullie samen op de wereld hebben gezet, maar toch moet je het vooral allemaal alleen doen in het leven.
BeantwoordenVerwijderenIk wens je heel veel sterkte, moed en kracht, maar och eigenlijk heb je al bewezen dat je dat allemaal in je hebt. Meis je komt er wel, stap voor stap. Warme groetjes en dikke knuffels van Susan
Niet voor te stellen waar jij heen doorheen moet... Sterkte, je bent niet alleen!
BeantwoordenVerwijderenDe kans om je leven helemaal opnieuw vorm te geven, brengt oneindig veel keuzes. En bij elke keuze kan je nadenken over de oorsprong van je keuze die je altijd gemaakt zou hebben en over welke kant je nu op zou willen. Elke andere kant dan Steven, brengt schuld. Dat lijkt me oneindig moeilijk, maar gelukkig ben je oneindig moedig. Maar je mag verder leven op elke manier die jij zou willen.
BeantwoordenVerwijderenBlijf jezelf vooral ook regelmatig van buitenaf observeren en blijf regelmatig de stilte in jezelf zoeken. Dan hoef je het niet te bedenken, want je weet het allang allemaal!
Ik ga je NU een paar luisterboeken sturen!
XM
Volhouden... Sterkte en weet dat we hier nog altijd zijn als het wat moeilijker gaat...
BeantwoordenVerwijderenHet hervinden van jezelf, lijkt me reuze moeilijk. maar volgens mij gaat het stapje voor stapje de goede kant op. Soms een paar stapjes terug maar dat hoort erbij. ook het verhaal binnen in je zelf dat geen tegenspraak of samenspraak meer heeft maakt dat er niet eenvoudiger op. Gewend als je bent alles samen, en samen als een te delen. maar toch kun je het. Soms met wat wat meer slaap en soms wat minder. Ik zend je een omhelzing voor nu en wanneer nodig. Linda
BeantwoordenVerwijderenJe schrijft het mooi Else.
BeantwoordenVerwijderenKatrien x
Lieve Else, ik vind het knap hoe je alles steeds weer precies weet te schrijven. Ga ervoor zou ik zeggen, durf!
BeantwoordenVerwijderenDikke knuffel
Wat een sprookjesachtige foto! Staat die voor jou symbool voor je pad?
BeantwoordenVerwijderenLieve Else wat een prachtige foto maar wat een lange heftige weg moet je afleggen. Xxxxxx
BeantwoordenVerwijderensterkte!
BeantwoordenVerwijderenDappere, mooie vrouw ben je toch!
BeantwoordenVerwijderenLiefs,
Brechtje
En dan ga je er zooo sterk uitkomen,echt waar!
BeantwoordenVerwijderenJe kent me wel niet maar ik denk vaak aan je. Sterkte
BeantwoordenVerwijderenDe foto zegt eigenlijk al genoeg. Ik ken je niet maar toch moet ik veel aan je denken, gisteren was ik in R'dam en zelfs toen dacht ik oo ja...Besjes. Heel veel sterkte!
BeantwoordenVerwijderenIk wens je alle moed die je nodig hebt <3
BeantwoordenVerwijderenMooi dat je je eigen weg blijft bewandelen. Fijn om weer even iets van je te lezen. Ook fijn om je op deze manier terug wat steun te kunnen geven.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Veerle