Dit weekend op een voorbij rijdende trein gesprongen, heerlijke susi gegeten, fijn buiten geweest.
Terug naar huis kan ik de val nog een tijdje voorkomen, maar eenmaal thuis.......
Beneemt de pijn me haast de adem.
Ik gooi wat live-lijnen uit.......................Voel dat het uitgooien zelf, een stapje is.
Zo zoek ik verder vanuit het doen. Zorg voor het eten , stop de jongens in bed.
En terwijl ik dat doe, merk ik dat de trein rit me niet alleen in een gat heeft gegooit, maar ook iets heeft gebracht, meer rust met de jongens!
Ik hoef ze niet het bed in te jagen, maar we kunnen nog even dollen ,hun lach verlicht ons huis!
Een goed gesprek tijdens het inkoken van vlierbloesemsiroop rond dit weekend af.
Op naar de volgende treinrit! Van mij mag het wel iets minder op een achtbaan lijken de volgende keer.
x
Else
Vol bewondering over jouw kracht lees ik weer de woorden van jouw blogberichtje hierboven. En ergens moet toch een rustig boemeltreintje rijden, die jou in de toekomst weer mee gaat nemen! Helaas komen de 'achtbaantreinen' eerst langs. En dan was het ook nog vaderdag vandaag, ook niet makkelijk denk ik.
BeantwoordenVerwijderenSushi, heerlijk! En vlierbloesemsiroop, nog nooit geproefd, maar het klinkt zo lekker ambachtelijk dat ik er wel zin in krijg.
xx je doet het echt goed.
BeantwoordenVerwijderenBeste Else, soms na een wepowder bezoekje check ik even jouw blog. Om te lezen hoe het met je gaat, of je al een trein hebt weten te pakken. Maar ook omdat je jouw verdriet zo eerlijk en bijna tastbaar deelt. Iedere keer weer hoop ik dat je zelf een stapje verder bent gekomen en dat lukt je. Super. Steven is on our mind. Ook bij mensen die je nog nooit hebt ontmoet. Ik wens je nog veel kracht toe.
BeantwoordenVerwijderenHeb bewondering voor je, hou vol meid!!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes van Ellebel
Vandaag weet ik niet goed wat te zeggen, maar mijn hart is blij dat je geniet van jullie jongens en natuurlijk deed je dat al.
BeantwoordenVerwijderenWarme groetjes en knuffels van Susan
Probeer wat te genieten van je jongens, zo stap je vanzelf op de juiste trein.
BeantwoordenVerwijderenSterkte meisje!
Goed zeg om op en dag als gister de lichtpuntjes te zien. Eigelijk is het een zeer commerciele dag maar vind het zelf toch pittig.
BeantwoordenVerwijderenJe doet het echt gewldig , ik bewoner je zo liefs Esther
BeantwoordenVerwijderenMooi, de lach van de jongens die licht brengt in jullie huis, goed te lezen dat je even een (razende) treinrit hebt gemaakt.......zwaar ook, dat je op één dag zo met je gevoel in uitersten moet leven. Het één bestaat niet zonder het ander. Licht kun je alleen zien als je donkerte kent. Die diepe duisternis, die ken je helaas maar al te goed, maar het licht is er ook Else, en jij ziét het nog ook! Bewonderenswaardig, echt!
BeantwoordenVerwijderenGoede nacht voor jou en de jongens!
Zo mooi hoe je het kan schrijven... ook al ben je erg verdrietig!
BeantwoordenVerwijderenDikke kus,
Marina