Op het ene moment zie ik een stukje schoonheid van deze reis om vervolgens drie uur later me zelf weer in een totaal andere stemming terug te vinden.
Dan ben ik me aan het verzetten tegen gevoelens van minderwaardigheid.
Is het licht dat in mijn ogen danste weer gedooft.
Ik word wel heel moe van het oprichten en het daarna weer neergeworpen worden.
Je hebt tijd nodig, wordt er tegen me gezegt, maar Mijn Lief had bijna altijd haast! Daar moet ik nog wel van afkicken.
X
Else
Dat noemen ze gewoon mens zijn. We zijn geen robotjes, maar mensen van vlees en bloed. En met heel veel emoties. Een echte rollercoaster dondert door je heen: op en neer. Af en toe wil je dan gewoon dat je rustig kan ademhalen. Bewandel je pad op je eigen tempo, stap voor stap.
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat Steven op het derde rijvak leefde, als ik dat zo hoor en zie op de foto's die je post. Natuurlijk zit je in ups en downs. En natuurlijk ben jij moe. Rouwen is werken, dat vraagt en kost gewoon heel veel energie.
BeantwoordenVerwijderenNiks mis mee om het ene uur dankbaar te zijn en het volgende uur tegen de tafelpoot te schoppen omdat het zo f*cking oneerlijk is.
Je doet het toch heel erg goed meisje, ik ken er anderen die het veel makkelijker hebben en klagen van 's morgens tot 's avonds en daarbij dan nog zuchten..ontelbaar keer veel zuchten ...
Daar word ik dan een beetje opstandig van.
Dus doe jij maar lekker alles op je eigen tempo en volg je hart en je gevoel maar.
Katrien xxx
Dat is waar ik op dit moment ook hard mee worstel. Ik ben fysiek en emotioneel uitgeput en sluit me dan regelmatig af voor dingen en mensen die wel de moeite waard zijn. Stilaan en stap voor stap hoop ik dat dit betert.
BeantwoordenVerwijderenRouwen kost zoveel tijd en heel veel energie, net als je je weer wat beter voelt is er weer een gedachte of een beeld wat je weer helemaal terug doet vallen. Vechten meisje, je doet het zo goed, 2 stapjes vooruit en weer eentje terug maar je zult er komen....
BeantwoordenVerwijderenLieve het is heel normaal. Was er maar een opleiding voor weduwe. Helaas die is er niet. Met vallen en opstaan ga je dit leren. Ja ja hoor mij nou maar echt stukje bij beetje ga je vooruit. Mijn jongste zoon heeft inmiddels 4 EMDR sessies gehad en het ging/gaat zo goed met hem. Tot afgelopen week. Een spreekbeurt. Hij gleed volledig af. Vrijdagavond op de verjaardag van mijn schoonzusje is hij ingestort. Ziek en benauwd was hij en hij zei dat het allemaal weer terug kwam. Zo sneu, maar vandaag is hem door zijn therapeute verteld dat dit kan gebeuren maar dat hij nooit zo ver weg zal zakken als dat hij was.
BeantwoordenVerwijderenHelaas gaat het zo steeds maar als het goed is kom je er steeds sneller weer uit.
Hoe was je etentje? Ik bedacht me vandaag dat wij op m'n lief z'n verjaardag meestal naar zijn "favoriete restaurant" gaan de Mac. Het zijn dagen waarin je zwak bent. Ik zeg altijd het werken in en om het huis en de verzorging van de kids is niet het moeilijkst of het vermoeiensd (?) maar de emoties en het denkwerk wat daarbij hoort maakt je moe en zwak.
Zelf moet ik er nog steeds aan wennen dat ik geen achterban heb. Vandaag werd ik gevraagd om as vrijdag op school te helpen maar as donderdagmorgen ben ik ook al op school, dan is er een workshop ochtend. Aangezien ik ook nog eens drie dagen oppas deze week, met een zieke neef erbij is het best pittig en omdat ik niet moe de vakantie wil starten heb ik aangegeven dat ze me in hun achterhoofd moeten houden, als er niemand kan wil ik het wel doen. En als er zijn die dit niet begrijpen dan begrijpen ze mijn gezin niet denk ik dan. Zo dacht ik voorheen nooit maar je word nu eenmaal harder, vind ik
Minderwaardigheid?!! Nee joh!!! Gek mens, je bent geweldig! Niet vergeten hoor. Sommige dagen zijn inderdaad een roller coaster, dan mag je 's avonds extra aardig voor jezelf zijn!
BeantwoordenVerwijderenSterkte meis!
Esther.
Slik de tranen rollen over mijn wangen als ik even terug lees in je blogposts, vooral die van gisteren met die prachtige tekst raakt me enorm. Lieve Else mijn woorden zullen je niet veel kunnen helpen, maar blijf vooral lekker je gevoel volgen. De ene keer ben je happy de andere keer verdrietig, laat het er maar zijn. Goed van je dat je het nog altijd van je afschrijft. Dikke knuffel van Susan
BeantwoordenVerwijderenpfffff en die tijd kun je niet haasten hoe graag je dat ook zou willen misschien, snel door en op naar een tijd waar de pijn zoveel beter te dragen is. Jammer genoeg werkt het niet zo en zul jij, en alleen jij, hier doorheen moeten. Maar zoek je steun, hier, bij de mensen om je heen, je kinderen en je herinneringen....veel moed gewenst, xxx
BeantwoordenVerwijderen