donderdag 12 september 2013

Tien maanden.......

Vandaag 10 maanden geleden! Tien maanden al, tien maanden pas, het lijkt gisteren!
De verandering naar een nieuwe herfst, vorig jaar herfst was mijn lief er nog.
Het overviel me van de week, terwijl de regen tegen de ruiten sloeg en de wind om het huis gierde.
Toch sprong ik op mijn vaste tijd op de fiets voor mijn rondje. Enkels hoge plassen, regen die mijn lenzen er bijna uitspoelde ,de juiste muziek, maakte dat ik me levend voelde. En dat niemand mijn tranen zag, die rijkelijk vloeide was ook een fijne bijkomstigheid;-)

Ik weet niet wat ik aan het doen ben of waar ik me in mijn rouwproces bevind, maar dat ik me levend kan voelen in het moment, dat is soms , heel even, genoeg.

Het laat mijn liefde weer stromen..........


x
Else

ps hier is hij met mij aan het bellen;-)

20 opmerkingen:

  1. Ach moppie, ik ken je helemaal niet 'in het echt' maar ik kan het me zó voorstellen dat je tijdens zo een fietstochtje zo een beetje in je eigen tranen verdrinkt. Het moet eruit hoor! Ik vind je een ontzettend stoer mens.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Else, ik heb al een tijd niet meer gereageerd, maar lees wel altijd je post. Nu wil je zeggen dat je een kanjer bent. Ik had jullie zo graag gegund dat het anders was gegaan, natuurlijk! Maar zoals jij in dit proces staat, daar kan ik alleen maar met groot respect naar kijken! Liefde en licht voor jou en je kinderen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. 10 maanden, 1 jaar, 10 jaar...je zult het altijd blijven voelen omdat de liefde zó sterk is.
    Het wordt alleen steeds iets makkelijker om er mee om te gaan, echt.
    Dat kost tijd.
    Neem de tijd.
    Doe het op je eigen manier, fietsend in de regen.

    xxsterkte

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi bericht, mooie liefde, je bent zo rijk geweest en nog natuurlijk :) Sterkte hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Knuffel van mij....nu ik net getrouwd ben met met de liefde van mijn leven moet ik er niet aan denken om hem kwijt te raken. Ik heb zoveel bewondering voor je, om hoe jij met het leven zonder je lief en de vader van je jongens omgaat. Hou vol, je kunt het. XX

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Je berichtjes grijpen me zo om mijn hart! Sterk en vol liefde.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ik vind je een stoere vrouw. sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dat je zoveel verdriet hebt, zegt ook iets over de liefde die jullie voor elkaar voel(d)en. Dat mag je koesteren en daar mag je trots op zijn.

    Groeten van Juffrouw Mier

    BeantwoordenVerwijderen
  9. De liefde is nog altijd zo groot! Net zoals het verdriet. Logisch dat je af en toe eens tranen met tuiten huilt, natuurlijk. Je bent een sterke madam, hoor. Ik heb bewondering voor je. Dikke knuf, Me

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Lieve Else, het maakt niet uit hoelang of wanneer maar hij zit in jou en je kids. September is mijn "struikelmaand" zo noem ik hem sinds 3 jaar. Steeds in deze maand ga ik onderuit en voelt alles donker om me heen. Nu ook weer.... Wel fijn als je in de regen de tranen kan laten stromen dit haalt meestal wel de druk ervan af. Ik denk aan je






    BeantwoordenVerwijderen
  11. Toen ik de titel van je stukje las; had ik een gevoel van 10 maanden al en inderdaad ook het gevoel van nog maar 10 maand. Zeker is dat je al een hele weg hebt afgelegd. Fijn om lezen dat je even in het moment kan zijn en je tranen kan laten vloeien... Ik pink een traan mee, ten gepaste tijde. Liefs, Veerle

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Dat eerste jaar is toch zo kl*te...alles voor de eerste x alleen doen.
    Ik denk aan je.
    x

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Tien maanden of tien jaar, waar je zit in je rouwproces maakt niets uit, dat verspringt.
    Het is jouw unieke proces en doe het op jouw manier.
    Mooi hoe je het kunt verwoorden op je blog.
    X

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ook al kennen we elkaar helemaal niet, ik lees van tijd tot tijd je berichten.
    Een rouwproces is moeilijk, héél moeilijk. Dit jaar doe je alles voor het eerst alleen, zonder je lief. De beschutting en bescherming van je eigen huis voelt veilig. De buitenwereld doet je extra beseffen dat hij er niet meer is, je dus echt alleen verder moet..en dat doet pijn, veel pijn.
    Liefs,
    Letty/Elle-Bee

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ik voel de pijn van jullie verlies door mijn scherm heen.
    Het zou niet mogen he. Iedereen zou zijn leven lang gelukkig moeten zijn met de persoon waarvan die houdt.
    Gelukkig mogen we wel de mooie herinneringen met ons mee nemen, als we die kans niet krijgen om bij elkaar te blijven. Ze doen je verdergaan... En af en toe huilen om het gemis, daar is helemaal niets mis mee.
    Dikke knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ik voel het ook. En wat een geweldige vent heb je, zoals ie daar staat, dan doet het natuurlijk nog meer pijn. Sterkte. Veel liefs!

    BeantwoordenVerwijderen

Volgers