Er zijn veel mooie dingen te ontdekken in het leven.
De jongens, een nieuwe baan, een nieuwe relatie, het huis dat langzamerhand meer afgewerkt raakt en de vakanties waarin het gemis niet meer de boven toon voert.
En toch zijn er dan opeens weer momenten waarin ik totaal verstijf, waarin ik haast niets meer op de grond krijg, waarin ik mijn hart niet tot rust krijg en mijn tranen heel dicht aan de oppervlakte liggen.
Deze november is het zes jaar geleden. Er is al zo veel gebeurt mooie dingen, moeilijke dingen.
Het heeft mijn leven verdiept. Om om te kunnen gaan met de pijn werd het noodzakelijk om me werkelijk te verbinden met wie ik ben en om in mijn eigen zielelandschap thuis te raken.
Maar er mee leren leven wat is dat eigenlijk? Het zijn woorden waar het werkelijke begrip nog ontbreekt of waar heel in de verte misschien iets begint te dagen...….
Heel in verte zonder woorden, alleen een beeld met een klein beetje ziele kleur.
Alleen op de aarde is er tijd.
liefs
Else
BESJES
zaterdag 27 oktober 2018
maandag 21 november 2016
donderdag 17 november 2016
Gedachtes.......
Kennen jullie dat, van die gedachtes die je hoofd komen binnen gekronkeld en die steeds grotere vormen gaan aannemen?
Terwijl ik vandaag voorzichtig weer een paar stapjes zet richting mijn werk, twee heerlijke kleine meisjes kwamen bij me spelen, kwam er zo een monster gedachte bij me binnen.
Gisteren had ik er ook al een, namelijk, wat als ik nooit meer kan werken? Maar die heb ik bij zijn kladden gepakt en buiten de deur gezet.
Maar vandaag kwam er eigenlijk een variatie op hetzelfde thema, wat als ik nooit meer samen met iemand kan zijn?
Een gedachte die als hem gelijk bij zijn kladden had gepakt niet zo veel had kunnen aanrichten. Maar die vragen hebben over de toekomst, die verlammen me.
En nu terwijl ik dit zo schrijf zet ik het buiten me.
Toch maar weer in mijn dag boek gaan schrijven😉
X
Else
Terwijl ik vandaag voorzichtig weer een paar stapjes zet richting mijn werk, twee heerlijke kleine meisjes kwamen bij me spelen, kwam er zo een monster gedachte bij me binnen.
Gisteren had ik er ook al een, namelijk, wat als ik nooit meer kan werken? Maar die heb ik bij zijn kladden gepakt en buiten de deur gezet.
Maar vandaag kwam er eigenlijk een variatie op hetzelfde thema, wat als ik nooit meer samen met iemand kan zijn?
Een gedachte die als hem gelijk bij zijn kladden had gepakt niet zo veel had kunnen aanrichten. Maar die vragen hebben over de toekomst, die verlammen me.
En nu terwijl ik dit zo schrijf zet ik het buiten me.
Toch maar weer in mijn dag boek gaan schrijven😉
X
Else
maandag 14 november 2016
Onderweg.......
Maandag ochtend, luisterend naar Michael Prins worstel ik me door wat zakelijke regeldingen.
Op het moment werk ik even niet. Mijn fysiek heeft me een halt toe geroepen, moe tot op het bot.
Eerst vloog de fysieke beperking me aan, ik kon echt alleen nog maar in bed liggen. Maar ik werd gedwongen bij mezelf te komen. Mezelf weer te omarmen in plaats van uit te putten. Nu heb ik besloten minder te gaan werken. Niet meer vier dagen van 7:30 tot 17:30. En mezelf ruimte te geven.
Maar ohhh wat vind ik dat moeilijk, om mijn eigen lijn vast te houden. Ik laat me zo lijden door de gedachten die ik maak over andere mensen.
Maar als ik de gedachten los kan laten kan ik een glimpje ervaren van de vrijheid.
De vrijheid om mijn eigen leven te leven.
Fijne maandag!
X
Else
Op het moment werk ik even niet. Mijn fysiek heeft me een halt toe geroepen, moe tot op het bot.
Eerst vloog de fysieke beperking me aan, ik kon echt alleen nog maar in bed liggen. Maar ik werd gedwongen bij mezelf te komen. Mezelf weer te omarmen in plaats van uit te putten. Nu heb ik besloten minder te gaan werken. Niet meer vier dagen van 7:30 tot 17:30. En mezelf ruimte te geven.
Maar ohhh wat vind ik dat moeilijk, om mijn eigen lijn vast te houden. Ik laat me zo lijden door de gedachten die ik maak over andere mensen.
Maar als ik de gedachten los kan laten kan ik een glimpje ervaren van de vrijheid.
De vrijheid om mijn eigen leven te leven.
Fijne maandag!
X
Else
zaterdag 12 november 2016
Liefdevolle verbondenheid
Vandaag vier jaar geleden dat mijn lief tijdens het skien overleed.
Vier jaar, en er is in die tijd zo veel gebeurd!!
Met mij, met de jongens.
De oudste is me voorbij gegroeid en torend nu een stuk boven me uit en de jongste kan me nu recht in de ogen kijken. 😉
Ze zijn gegroeid uiterlijk maar ook innerlijk. Het om gaan met het verlies en verdriet heeft hen gevormd. Er zijn momenten dat de pijn van hun verlies me naar de keel grijpt. Maar er zijn ook momenten waarin ik zie dat de pijn en het verlies gemaakt heeft tot wie ze nu zijn. Liefdevolle,krachtige, mooie mensen kinderen met een groot hart!
X
Else
Ps ik ben onderweg😉
zaterdag 28 februari 2015
Etsy shop.....
Sommige van jullie hadden het misschien al gezien, ik heb mijn winkeltje weer open gegooid. Nu staan er nog maar een paar dingetjes in maar ik hoop er steeds weer wat bij te zetten de komende weken.
x
Else
Abonneren op:
Posts (Atom)