

Deze pop heb ik gemaakt voor de advents markt op school.
En eigenlijk ben ik blij dat ik nog geen afscheid van haar heb hoeven nemen.
Want ze heeft een plekje in mijn hart gekregen toen ik haar aan het maken was.
Heel vaak tijdens dat ik een pop maak ,denk ik, dit wordt geen mooie pop.
Maar als ik dan verder werk en me meer met het ontstaans proces verbind dan krijg ik een band met wat daar ontstaat. Meestal komt het dan nog goed. En wordt een pop een stukje van mij.
Maar dan is het nog best eens lastig om daar snel afstand van te nemen.
Dus voor nu is het goed dat deze dame nog bij ons in huis woont.
Groetjes Else